VB Magazine: 20 maart 2003

Co-assurantie louter via een vituele beurs ziet hij niet zitten. “Er zal altijd een plek moeten blijven, waar je elkaar kunt ontmoeten. Een relatie kan je niet alleen virtueel onderhouden.”

DE ESSENTIE VAN ONS VAK IS, DAT CALAMITEITEN GEDEKT MOETEN BLIJVEN
Pieter van Rossum (Aon-Re) ontkent daarmee niet de grote mogelijkheden van digitale transacties. “Ik ben voor een mengvorm, voor “The best of both worlds”.

Co-assurantiedeskundige Van Rossum
Een interview met de winnaar van de eerste Eurolloyd Co-assurantie Award. "Verzekeraars, hou alsjeblieft de co-assurantiemarkt in stand en keer je er niet van af." Hoewel de resultaten de afgelopen jaren niet florissant waren, ziet Van Rossum voldoende toekomst, als de technische kennis wordt opgekrikt,
gewerkt wordt aan een adequate premiestelling en risico’s door preventieve maatregelen beheersbaar worden.

Pieter van Rossum haalde onlangs het nieuws als eerste winnaar van de Eurolloyd Co-assurantie Award (zie Het VB van 6 maart, pag. 160). Het is een erkenning voor zijn initiatief om met name jonge mensen die binnen de brandsector op de Amsterdamse Assurantiebeurs werkzaam zijn bij verzekeraars, makelaars en schade-experts te verenigen.

Precies 50 jaar nadat in het Parijse café Notre Dame onder anderen Corneille en Karel Appel hun CoBrA oprichtten, werd in 1998 een nieuwe COBRA in Amsterdam in het leven geroepen: CO-assurantie Brand Amsterdam. Initiatiefnemers: de (toen) verzekeraars Jowil Bodewes en Pieter van Rossurn en makelaars Paul Heesen en Johan Weijer. "De leeftijdsopbouw van mensen die in die tijd op de assurantiebeurs werkten was een wonderlijke", zegt Van Rossum. "Enerzijds zat er
een groep mensen met vele tientallen jaren ervaring en anderzijds waren er de jongeren. Een middengroep van zeg 35 tot 50-jarigen was er vrijwel niet." In vroegere tijden kwam een nieuweling in de branche onder de vleugels van een ervaren leermeester, die hem geduldig de kneepjes van het vak bijbracht en hem introduceerde bij collega's; een fase die in de huidige dynamische periode nogal eens wordt overgeslagen. "Het kwam erop neer dat die jongere medewerkers elkaar niet goed kenden; ze wisten nauwelijks wie hun concurrenten waren en dat gold zowel voor acceptanten als voor sluiters. Op die manier is het natuurlijk moeilijk in het vak te groeien en netwerken op te bouwen." Van Rossum zag dit probleem niet alleen, maar deed er ook iets aan als medeoprichter van 'een soort vereniging'. "Het eerste idee was een aantal gezellige avonden te organiseren om elkaar beter te leren kennen. Maar al gauw wilden we die avonden toch meer aankleden, meer diepgang geven.

Het combineren van het aangename met het educatieve." Het moest vooral laagdrempelig zijn en geen opgetuigde belangenvereniging. "Nee, meer een
club van mensen die gemiddeld negen maal per jaar bij elkaar komen. We nodigen dan een goede inleider uit, of bezoeken een bedrijf. In elk gevalleren de branchegenoten elkaar kennen en spreken over hun vak; wisselen ervaringen uit en bouwen op die manier aan hun netwerk."

Beursvloer
Natuurlijk kunnen allerlei handelingen efficiënter via de digitale snelweg verricht worden. Pieter van Rossum juicht de opkomst van de moderne technieken dan ook toe. "Maar in de eerste plaats blijft verzekeren -ik vind het een afschuwelijke term, maar weet er geen betere voor- 'peoples business'. Je hebt de menselijke contacten nodig. Dat geldt voor je relaties en je collega's. Je moet van je relaties meer weten dan de zakelijke gegevens. Om een vertrouwensband te krijgen is het belangrijk dat je de achtergrond een beetje kent; weet welke hobby's hij heeft en hoe hij zijn toekomst voor zich ziet.
Met collega’s moet je kennis kunnen uitwisselen om het brancheniveau op peil te houden."

Die onderlinge contacten zijn juist in de co-assurantie van groot belang. "Je hebt elkaar nodig om een totale oplossing voor grote risico's te vinden. Hier wordt nog het pure verzekeringsvak uitgeoefend en dat doe je dankzij de samenwerking tussen veel partijen. Wanneer die elkaar daadwerkelijk kennen groeit ook het respect voor elkaars mening." Van Rossum somt hiermee alle
voordelen op van een beursvloer, terwijl de co-assurantiemarkt in Amsterdam de deuren dit jaar gaat sluiten.
"Dat is waar, maar ik ben ervan overtuigd dat de daarvoor ingestelde werkgroep een goed alternatief vindt."

Toekomst co-assurantie
Van Rossum is bepaald niet pessimistisch over de toekomst van de co-assurantiemarkt, maar koppelt daaraan wel de oproep: "Verzekeraars, hou alsjeblieft die markt in stand en keer je er niet van af." Natuurlijk erkent ook hij dat de rendementen op een gegeven moment bedroevend waren, maar hij pleit ervoor de oorzaken daarvan aan te pakken in plaats van die tak van sport vaarwel
te zeggen.

Allereerst moet de technische kennis opgekrikt worden. "Daarvan zijn de bedrijven zich goed bewust en ze werken daar ook aan. Vergeet niet, dat de oude specialisten werden opgevolgd door academici, die meteen in managementfuncties terechtkwamen. Natuurlijk is het goed om te beschikken over gekwalificeerde afdelingshoofden, maar het belang van verzekeringstechnische specialisten is niet minder en dat wordt op dit moment erkend. Zo'n specialist wordt weer even goed gewaardeerd als een manager."
Het heeft ook lang ontbroken aan een adequate premiestelling "Ja, wanneer je op de premie een kwartje wilde besparen, kon je daar altijd wel een partij voor vinden.
Daar zijn verzekeraars wel van teruggekomen." Wij menen dat de schuld niet alleen bij verzekeraars gezocht moet worden; de makelaars hebben even hard meegedaan aan het uitkleden van de tarieven. Van Rossum spreekt dit niet tegen: "De hele branche moet wat dat betreft het boetekleed aantrekken en doet dat ook. Het besef dat we zo gauw mogelijk toe moeten naar een gezonde marktsituatie is alom aanwezig." Dat kan ook niet anders, legt Pieter van Rossum uit. "Verzekeraars worden ertoe gedwongen omdat zij hun financiële positie op peil moeten houden; makelaars zullen een reële premie moeten accepteren willen ze dekking blijven vinden en datzelfde geldt voor verzekerden. "
Het is overigens niet alleen een kwestie van geld alleen om risico's verzekerbaar te houden, benadrukt hij.

Meer dan een zak geld
Om een risico verzekerbaar te houden, is het belangrijk ook te kijken naar niet-verzekerings-oplossingen. "Om te beginnen is de risicoattitude van de ondernemer van belang. Hij moet ervan doordrongen zijn dat hij zelfverantwoordelijk is voor zijn bedrijfsvoering." Van Rossum vindt het onbegrijpelijk dat er nog zoveel ondernemers zijn die werken zonder calamiteitenplan. "De adviseur doet er goed aan samen met de relatie een worst case scenario op te stellen. Dan zal al gauw blijken dat je er niet bent met een zak geld wanneer de zaak afbrandt.

Zelfs niet wanneer op die manier een jaar winstderving is gedekt. Want daarmee is niet gezegd dat na dat jaar de klanten weer terugkomen. Wanneer het voor zo'n relatie belangrijk is intussen geen marktaandeel te verliezen, moet daarvoor een oplossing gevonden worden.
Wanneer adviseurs echt werk maken van preventie en van het hameren op de eigen verantwoordelijkheid van de verzekerde, houden zij de risico's voor verzekeraars beheersbaar. En dat is nodig", benadrukt Van Rossum, "want de essentie van ons vak is, dat calamiteiten gedekt moeten blijven."

Alle informatie over het lidmaatschap van COBRA op http://home.hetnet.nl/~cobra1998/

.